De grond voor de dodenakker werd in 1828 door de parochie aangekocht. Pastoor Jacobus Mazza van de Adrianusparochie zegende het kerkhof datzelfde jaar in. Twee jaar later wordt hij zelf op ‘zijn" kerkhof begraven. De steen van de uit Amsterdam afkomstige pastoor Mazza bevindt zich nog in originele toestand op het graf.

Priestergraven
De begraafplaats bevat nog een aantal andere beschermingswaardige graven zoals het priestergraf, waarin zes priesters hun laatste rustplaats hebben gevonden waaronder enkele bekende pastoors van Naaldwijk zoals negentiende-eeuwse pastoors Van Dinther en Saagsveld. In de twintigste eeuw kwamen daar Van Lijnschoten, Wierdels en Van den Bergh en de rector van het Martinusgesticht Jac. Vijverberg bij.

Kerkhof
Begin 19de eeuw gaan de katholieken zich meer als groep in de samenleving onderscheiden.

Pastoor Jacobus Nicolaas Mazza (1761-1830) kocht samen met het kerkbestuur een stuk grond achter de kerk aan de Dijkweg,  In 1828 wordt het kerkhof ingezegend. Twee jaar later sterft de pastoor en wordt als een van de eersten op zijn kerkhof begraven.  Zijn grafsteen is nog steeds te zien op het kerkhof.

Tegen 1870 was het aantal katholieken zo gegroeid dat de kerk te klein was geworden. De parochie besloot aan de Dijkweg een nieuwe kerk te bouwen. Het altaar van deze kerk bevond zich op de plek waar nu de pieta van Albert Termote staat. Zestig jaar lang kerkte Naaldwijk in dit neo-gotische gebouwen, dat echter al spoedig bouwkundige gebreken vertoonde. Door een gebrekkige fundering stond de toren al binnen enkele jaren uit het lood.